بلژیک

پادشاهی بلژیک کشوری است در غرب اروپا. پایتخت آن بروکسل است. بلژیک در شمال با هلند، در شرق با آلمان، در جنوب شرقی با لوکزامبورگ، در جنوب با فرانسه و از شمال غربی با دریای شمال مجاور است...

بلاروس

بلاروس ( بلاروسی: Беларусь ،الفبای لاسینکا: Belaruś ؛ الگو:زبان روسی ، نام قدیمی تر: Белору́ссия تلفظ: بـِلُروسّییا) یک سرزمین دور از دریا در اروپای خاوری است، که با کشورهای روسیه، اوکراین، لهستان، لیتوانی، و لتونی هم مرز می‌باشد. پایتخت آن شهر مینسک است، و شهرهای مهم دیگر آن برست، برست، گرودنو، گومل، موگلیف و ویتبسک هستند...

در بیشتر دوران تاریخ، این ناحیه که هم اکنون تحت عنوان بلاروس شناخته می‌شود،

کشور آلبانی

آلبانی Republic of Albania

پرچم جمهوری آلبانی

 
نقشه سیاسی جمهوری آلبانی
 

مشخصات آماری جمهوری آلبانی

نام رسمی جمهوری آلبانی Republic of Albania
عضو سازمان ملل متحد،کنفرانس امنیت و همکاری در اروپا
مساحت 287480 کیلومتر مربع
خط ساحلی 362 کیلومتر
مختصات جغرافیایی 41 درجه شمالی و 20 درجه شرقی
جمعیت 3544808 نفر
پایتخت تیرانا
شهرهای عمده دوراس، الباسان، اشکودار، والوار
زبان آلبانیایی
مذهب اسلام ، مسیحیت
امید طول عمر 1/72 سال
واحد پول لک
سرود ملی جمهوری آلبانی

حکومت

رئیس جمهور و 140 عضو مجمع تحت نظام تعیین تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه با رأی تمامی افراد بالغ برای چهار سال انتخاب میشوند.
مجمع نخست وزیر و شورای وزیران را انتخاب میکند.

جغرافی

شهر پرات معروف به شهر هزار پنجره

آلبانی کشوری در جنوب شرقی قاره اروپا است. پایتخت آن تیرانا است. سرزمین آلبانی در سده‌های پیش از میلاد بخشی از سرزمین پهناوری به نام ایلیریا بوده‌است که نام آن برگرفته از نام تیره ایلیری از تیره‌های هندواروپایی است که به سامان‌های شرق شبه‌جزیره بالکان کوچ کرده بودند.

نام بومی این کشور در خود زبان آلبانیایی‌ها، اِشچیپِری (Shqipëria) است ولی بصورت فرامرزی (بین‌المللی) این کشور با نام آلبانی شناخته شده‌است. واژه آلبانی احتمالاً از زمان پیش از دوره کلت‌ها بجا مانده و به معنی سرزمین تپه‌هاست. ریشه آلب در این نام با واژه آلپ (کوهستان آلپ) همریشه‌است. نظر دیگری نیز هست که این نام را با واژه هندواروپایی آلب به همعنای سپید همریشه می‌داند. نام آلبانی در زبان عربی بگونه ارناووط درآمده و در ترکی این واژه معرب ، شکل آرناؤود بخود گرفته و ترکیه‌ای‌ها آلبانی را با این نام می‌نامند


آلبانی در ساحل دریای آدریاتیک وهقع شده و به جز یک حاشیه پست در کناره دریا ،بقیه خاک این کشور،کوهستانی و غیر قابل کشت میباشد.در نواحی پست ساحلی بیشتر کشاورزی کشور انجام میشود. سلسله کوهها بخش اعظم مسات آلبامی را در بر دارند.
رودهای مهم:سمانی،درینی ویوسا.
بلندترین نقطه: کوه کوراب با ارتفاع 2751 متر.
آب و هوا: در امتداد ساحل تابستانها داغ و خشک و زمستانها ملایم و مرطوب است. در مناطق کوهستانی تابستاتها به همان اندازه گرم ولی زمستانها بسیار سرد است.

مردم
بیشینه مردم آلبانی از تیرهَ آلبانیایی هستند و به زبان آلبانیایی سخن می‌گویند که شاخه‌ای مستقل از زبانهای هندواروپایی است. گویشوران این زبان به دو گویش توسک (Tosk) و گگ (Gheg) سخن می‌گویند . در آلبانی اقلیتهایی از نژادهای یونانی ، صرب ، مقدونیایی ، بلغار ، بوسنیایی ، ایتالیایی ، ولاش و کولی زندگی می‌کنند.

اقتصاد

اقتصاد این کشور هنوز غالباً در تملک دولت است.این کشور دارای منابع معدنی و ذخایر قابل توجه کروم ،مس،نیکل ، زغال سنگ و نفت است.اقتصاد آلبانی نیز بر اساس کشاورزی و صادرات کروم استوار است. در 1990 آلبانی به انزوای اقتصادی خود خواسته پایان داد و تقاضا ی کمک مالی، فنی و انسان دوستانه از خارج کرد.
با این حال دستخوش قحطی، مهاجرت شهروندان و از هم پاشی بیشتر زیر بنای صنعتی شده است


تاریخ معاصر

استقلال از امپراتوری عثمانی در 1912 اعلام شد. این کشور در جنگ جهانی اول و جنگ بالکان اشغال گشت. تشکیل دولتی با ثبات در محدوده مرزهای به رسمیت شناخته شده تا دهه 1920 به وقوع نپیوست.

آلبانی در سال های میان دو جنگ جهانی تحت سلطه احمد زوگو (1895 تا 1961) بود، وی در 1928 خود را (با عنوان زوگ اول) پادشاه خواند و از وامهای ایتالیا برای توسعه کشور بینوایش استفاده کرد و با حملة موسیلنی در 1939 از کشور گریخت.

پس از عقب نشینی نیروهای آلمانی (1944) پارتیزانها به رهبری کمونیستها قدرت را به دست آوردند. این رژیم، تحت رهبری انور خوجه (1908 تا 1985)، به نوین سازی به روش استالینی پرداخت و به ترتیب با یوگوسلاوی، شوروی و چین هم پیمان شد و سپس در 1978 خودکفایی و انزوا را در پیش گرفت. در 1990، مبارزة قدرت درون حزب حاکم کمونیست منجر به پیروزی جناح لیبرال تر به رهبری پرزیدنت آلیا شد و وی برزنامه اصلاحات اقتصادی و سیاسی و اجتماعی را به مورد اجرا گذاشت. در انتخابات چند حزبی که در آوریل 1991 برگذار شد حزب کمونیست اکثریت آراء را حفظ کرد ولی (تحت نام حزب سوسیالیست) در 1992 شکست خورد

 کشور آلمان


جمهوری فدرال آلمان یکی از صنعتی‌ترین کشورهای پیشرو جهان است. این کشور که در قاره اروپا واقع شده از شمال با دریای شمال، دانمارک و دریای بالتیک، از شرق با لهستان و جمهوری چک، از جنوب با اتریش و سوییس و از غرب با فرانسه، بلژیک، لوکزامبورگ و هلند هم‌مرز است.[۱]

آلمان دارای نظام سیاسی جمهوری فدرال دموکراتیک پارلمانی بوده و دارای ۱۶ ایالت است. این ایالت‌ها می‌توانند در برخی مسائل مستقل عمل کنند. آلمان هنگام جنگ فرانسه و پروس در سال ۱۸۷۱ به عنوان یک ملت-دولت متحد شد. آلمان هم اکنون یکی از صنعتی‌ترین کشورهای جهان است و موتور اقتصادی حوزهٔ پولی یورو محسوب می‌شود...

جمهوری فدرال آلمان یکی از اعضای سازمان ملل متحد، ناتو، کشورهای گروه هشت و گروه پنج بوده و از بنیانگذاران اتحادیه اروپا است. این کشور پرجمعیت‌ترین و ثروتمندترین عضو اتحادیه اروپا نیز هست.
۱ تاریخ
۱.۱ نخستین ساکنان
۱.۲ رمی‌ها در سرزمین آلمان
۱.۳ دویچ‌لند
۱.۴ رایش مقدس رمی
۱.۵ رایش مقدس رمی
۱.۶ روحیهٔ پروتستانی
۱.۷ کنگرهٔ وین
۱.۸ برآمد پروس
۱.۹ آلمان قیصری
۲ جغرافیا
۲.۱ طبیعت
۳ آب و هوا
۴ نظام سیاسی
۴.۱ ایالت‌های آلمان
۴.۲ صدر اعظم و وزیران
۴.۳ رئیس جمهور
۴.۴ قوهٔ قضاییه
۴.۵ تشکلهای سیاسی
۴.۶ احزاب
۴.۷ سیاست خارجی
۴.۸ آلمان و ایران
۵ اقتصاد
۵.۱ انرژی
۶ ارتباطات در آلمان
۷ مردم
۷.۱ ویژگی‌های جمعیتی
۸ مسائل اجتماعی
۸.۱ زبان آلمانی
۹ جستارهای وابسته
۱۰ پانویس
۱۱ منابع
۱۲ پیوند به بیرون 
 تاریخ
دوران مهاجرت و فرانک‌ها (۳۰۰ تا ۴۸۳)
کارولنژی‌ها و فرانک شرقی از سال ۷۵۱.
تشکیل امپراتوری مقدس روم در آلمان (رایش اول، با تاجگذاری شارلمانی تا سال ۱۸۰۶.).
وقوع جنگ سی‌ساله (۱۶۱۸-۱۶۴۸).
پادشاهی پروس (۱۷۰۱-۱۹۱۸).
اتحاد آلمان و تشکیل رایش دوم در دوران ویلهلم یکم و صدراعظمی بیسمارک ۱۸۸۸ تا ۱۹۱۸.
شکست رایش دوم در جنگ جهانی اول و تشکیل جمهوری وایمار در فاصلهٔ سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۳.
تشکیل رایش سوم توسط آدولف هیتلر در سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵.
شکست رایش سوم در جنگ جهانی دوم و اشغال آلمان توسط متفقین و شکل‌گیری آلمان فدرال در سال ۱۹۴۹
شکل‌گیری جمهوری دموکراتیک آلمان در سال ۱۹۴۹.
اتحاد دو آلمان در سال ۱۹۹۰ به دنبال سقوط دیوار برلین و تشکیل مجدد آلمان متحد
 
دیوار برلین
 نخستین ساکنان
سکونت دایم انسان در سرزمینی که آلمان خوانده می‌شود تاریخی دست کم دو میلیون ساله دارد. نئاندرتال‌ها نخستین ساکنان آلمان هستند.از یافته‌های دیرین‌شناختی درباره نئاندرتال یعنی دره نئاندر در نزدیکی‌های دوسلدورف برمی‌گردد.

 رمی‌ها در سرزمین آلمان
از گروههای انسانی ساکن در سرزمین آلمان نخست به صورت مکتوب در نوشته‌های یونانی و رُمی نام برده شده است. رُمی‌ها به مدت پنج قرن تا نیمه قرن پنجم میلادی بر آلمان تسلط داشته‌اند. شهرهایی چون کلن، تریر، ماینتس و آوگسبورگ در آغاز مقر نظامی رُمی‌ها بوده اند.

 دویچ‌لند
سرزمین آلمان در سده‌های میانه شاهد هجوم و جابجایی اقوام است. سرنوشت‌ساز برای آن تسلط فرانکها بر اروپای میانه و غربی بوده است. کارل کبیر یا شارلمانی چهرهٔ مشهور آنان است که در سال ۸۰۰ امر کرد که پاپ در رم تاج قیصری بر سر وی نهد. وحدت امپراطوری او به دلیل ستیز در میان خاندانش دیری نپایید. آنچه بعدا آلمان نام گرفت در فرانک شرقی تولد یافت که یکی از سه قسمت امپراطوری تقسیم شدهٔ کارل کبیر به سال ۸۴۳ بود.ین بخش در میان اعقاب کارل کبیر نصیب لودویگ شد که لودویگ شاهِ آلمانی (König Ludwig Germanicus) خوانده می‌شود. در این بخش به تدریج گرد زبانی که با آن سخن می‌گفتند و "دویچ" خوانده می‌شد، احساسی از همبستگی پدید آمد. سرزمین مردم دویچ‌زبان دویچلند، نام گرفت. برخی همسایگان غربی‌ دویچ‌لند را با یک طایفهٔ دویچ‌زبانی که با آن برخورد داشتند، می‌شناختند. این طایفه آلِمان‌ها (Alemannen) بودند که در قرون وسطا در منطقه‌ای که شوابن خوانده می‌شود، سکونت داشتند. چنین شد که فرانسویان دویچ‌لند را آلمان و زبانشان را آلمانی خواندند. ایرانیان نیز که با اروپا عمدتا از طریق فرانسه آشنا شدند، به پیروی از آنان دویچ‌لند را آلمان ‌نامیدند.

 رایش مقدس رمی
سرزمین آلمان ابتدا زیر سیطرهٔ "رایش مقدس رمی" بود. در قرن پانزدهم قید "ملت آلمان" نیز به این عنوان اضافه شد. فرمانروایان این رایش (دولت فخیمه / امپراتوری)، که قیصر (به آلمانی: Kaiser) نامیده می‌شدند، بارها ‌کوشیدند بر اقتدار و نفوذ کلام خود بیفزایند. رایش اما هیچگاه یکپارچه نشد و امیران محلی قدرت خودمختار ماندند. پس از جنبش اصلاح دینی، که در کلیسای یکپارچهٔ مسیحیت رمی شکاف ایجاد کرد، و جنگهایی که پی‌آمد آن بودند، قدرت قیصر باز صوری‌تر شد

 رایش مقدس رمی
در قرنهای ۱۷ و ۱۸ در آلمان نیز به شیوهٔ فرانسه حکومتگری به قدرت مطلقه (Absolutismus) تمایل داشت. این گرایش اما نه در قدرت مرکزی، بلکه در سطح ولایات و امیرنشین‌های شهری کارساز شد. دستاورد این جریان بوروکراسی متمرکز دولتی در ولایات و شهرها بود. جنبش اصلاح دینی‌ای که لوتر پرچمدارش بود نواحی‌ای از آلمان را، عمدتا در بخش شرقی، به کلیسای جدید که پروتستان نام گرفت، گرواند

 روحیهٔ پروتستانی
پروتستانتیسم با خود روحیاتی به همراه آورد که بر فرهنگ آلمانی سخت تأثیر گذاشت سخت‌کوشی و ساده‌گرایی و انضباط و روحیهٔ تبعیت از مقررات دولتی و نیز باز بودن برای انسان‌گرایی عصر جدید و روشنگری و انتقاد از نظمهای کهن عقیدتی و اجتماعی. تأثیرات متناقض بودند. در جایی تعصب ایجاد کردند، در جایی و به اعتباری آزادمنشی

 کنگرهٔ وین
"دولت فخیمهٔ رمی ملت آلمان" با حملهٔ ناپلئون فروپاشید. حملهٔ ناپلئون فقط یک حملهٔ نظامی نبود. ایده‌های انقلاب کبیر فرانسه نیز در اروپای مرکزی گسترش یافتند. نظم کهن از هم گسست.کنگرهٔ وین (۱۸ سپتامبر ۱۸۱۴ تا ۹ ژوین ۱۸۱۵)، که بر آن بود اروپای پس از غلبه بر ناپلئون را بنیاد گذارد، در جهت احیای نظم کهن کوشید. از ۳۸ دولت ریز و درشت آلمانی اتحادیه‌ای به سرپرستی اتریش تشکیل شد. در این اتحادیه، که مجلس آن به نام بوندستاگ (Bundestag مجمع اتحادیه) در فرانکفورت تشکیل می‌شد و در آن امیران روابط خود را تنظیم می‌کردند، استانهای شرقی پروس و نیز شلسویگ که در اتحاد با دانمارک قرار داشت، شرکت نداشتند.

 برآمد پروس
بلافاصله پس از انقلاب رقابت و ستیز در میان حکومتهای آلمانی بویژه میان اتریش و پروس بالا گرفت. پروس از جنگ آلمانی ۱۸۶۶ پیروز بیرون آمد. اتحادیهٔ آلمان فروپاشید و پروس بر شمال آلمان نیز سلطه یافت. از تعداد حکومتهای خودمختار آلمانی کاسته شد پروس چنان قدرت یافت که پس از جنگ با فرانسه در سالهای ۱۸۷۰/۷۱ که آن را به نفع خود تمام کرد، توانست با سیاستگزاری صدراعظم بیسمارک اتریش را کنار گذاشته، دیگر حکومتهای خودمختار آلمانی را از میان برداشته و آلمان قیصری را با رهبری پروس بنیاد گذارد.

 آلمان قیصری
آلمان قیصری به لحاظ نظامی و اقتصادی نیرومند بود. چون در ردیف قدرتهای بزرگ جهانی بود مایل بود در تقسیم استعماری جهان سهم بزرگی را نصیب خود کند. ایدئولوژی آن ناسیونالیسمی بود که برخلاف بینش رایج در انقلاب ۱۸۴۸/۴۹ هیچ همخوانی‌ای با دموکراتیسم نداشت و به نظامی‌گری متمایل بود. گسست میان ناسیونالیسم و آزادیخواهی و در عوض پیوند میان آن با نظامی‌گری عواقب وخیمی به بار آورد. یک مشخصهٔ حکومت دورهٔ حکومت قیصری، که با بیسمارک شروع شد، انجام اصلاحات دولتی در امور اجتماعی بود تا جنبشهای اجتماعی نتوانند پا گیرند. فقط با سانسور و زندان به جنگ سوسیال‌دموکراتها نمی‌رفتند: بیمه‌های اجتماعی مشهور آلمانی حربهٔ مهمی برای کاستن از نفوذ چپ بودند

 جغرافیا
جمهوری فدرال آلمان کشوری است در قاره اروپا. مساحت آن ۳۴۹٬۲۲۳ کیلومتر مربع است. فاصلهٔ دورترین نقطه از شمال به جنوب آن در خط هوایی ۸۷۶ کیلومتر و غرب به شرق آن ۶۴۰ کیلومتر است. جمعیت آلمان حدود ۸۲٫۴ میلیون نفر است. روز ملی آن سوم اکتبر است. سال ۱۹۹۰ روز اتحاد آلمان است

 طبیعت
طبیعت آلمان بسیار متنوع است. رشته کوه‌های بلند و گاه کم‌ارتفاع با جلگه‌های مرتفع، تپه‌ها، کوه‌پایه‌ها و دریاچه‌ها و دشت‌های باز در کنار هم قرار گرفته‌اند. آلمان از شمال تا جنوب به پنج ناحیهٔ بزرگ طبیعی تقسیم می‌شود.
رشته کوه‌های آلپ در جنوب ایالت بایرنسرزمین‌های پست در شمال با دریاچه و تپه‌ماهورها، با مراتع و باتلاق‌ها و هم‌چنین کشت‌زارهای حاصل‌خیز تا آستانهٔ ارتفاعات مرکزی دامن می‌گسترد. از جمله خلیج‌های این منطقه می‌توان از خلیج نیدرراین، خلیج وست فالی و زاکسن – تورینگی نام برد. نزدیک به سواحل دریای شمال تعداد زیادی جزیره وجود دارد مانند بورکوم، نوردرنی، سیلت و هلگولاند. در دریای بالتیک جزایر روگن، هیدنزه و خمارن قرار دارند. بخشی از سواحل دریای بالتیک شنی و مسطح و بخشی دیگر صخره‌ای و مرتفع است. میان دریای شمال و بالتیک زمین‌هایی با تپه‌های کم ارتفاع وجود دارند که «سوییس هولشتاین» نامیده می‌شوند.

رشته‌کوه‌های میانه، شمال آلمان را از جنوب آن جدا می‌کند. درهٔ راین وسطی و مناطق پرنشیب هسن راه‌های طبیعی هستند که شمال و جنوب را به هم وصل می‌کنند. از جمله کوه‌های بخش مرکزی عبارت‌اند از هونزروک، ایفل، تانوس و وستروالد. در قلب آلمان کوه‌های هارتس قرار دارند. در شرق می‌توان از جمله از جنگل‌های بایرن، کوه‌های فیشتل و کوه‌های ارتس نام برد.

در حاشیه مناطق پست راین علیا، جنگل سیاه، اشپسارت و شوبیش آلب قرار دارند. مهم‌ترین محور ارتباطی در مسیر شمال – جنوب راه خود را در دل دره‌ای تنگ از میان کوه‌های راین شیفر می‌گشاید.

دامنهٔ کوه‌های آلپ در جنوب آلمان از تپه و ماهورها و ساحل دریاچه‌های بزرگ در جنوب و هم‌چنین جلگه‌های وسیع شنی و تپه‌های بایرن سفلی و منطقهٔ کم عمق رود دانوب سر بر می‌کشد. شاخص طبیعت این منطقه باتلاق‌ها، تپه‌های گنبدمانند و دریاچه‌هایی هم‌چون خیم و اشتارن برگ و دهکده‌هایی کوچک است.

سهم آلمان از رشته کوه‌های آلپ بین دریاچه بودن و برشتس­گاردن قرار دارد و بخش کوچکی از این رشته کوه به شمار می‌رود که محدود است به آلپ‌های آلگو، بایرن و برشتس­گاردن. در منطقهٔ کوهستانی آلپ دریاچه‌هایی دل‌فریب هم‌چون کونیگ در برشتس­گاردن و مناطق توریستی پرطرف‌داری مانند گارمیش­پاتن – کیرشن و میتن­والد جلب‌نظر می‌کنند

 آب و هوا
آلمان در منطقهٔ بادهای معتدل و خنک غربی میان اقیانوس اطلس و آب و هوای قاره‌ای در شرق قرار گرفته‌است. دامنه تغییر دما در آن اندک است. ریزش باران در تمام فصول ادامه دارد. میانگین درجه حرارت در زمستان بین ۵/۱ درجه سانتی‌گراد در مناطق پست و منهای شش درجه در مناطق کوهستانی در نوسان است. میانگین دما در ماه ژوئیه بین ۱۸ درجه سانتی‌گراد در مناطق پست و ۲۰ درجه سانتی‌گراد در دره‌های محفوظ جنوب است. دشت‌های پست اطراف راین با آب و هوایی ملایم، بایرن علیا با گاه‌گداری بادهای خشک و گرم از سمت جنوب، کوه‌های آلپ و منطقهٔ هارتس با بادهای تند، تابستان‌هایی خنک و زمستان‌هایی پر برف از این قاعده پیروی نمی‌کنند. این مناطق دارای آب و هوایی ویژه هستند

 نظام سیاسی
سازماندهی دولتی بر پایهٔ قانون اساسی است. در رأس دولت صدراعظم قرار دارد که نقش وی نمادین است. رئیس حکومت رئیس جمهور است. وی تعیین‌کنندهٔ سیاست حکومتی است.[۲]

اعلامیه جهانی حقوق بشر رکن جدایی‌ناپذیر قانون اساسی آلمان است. ماده ۲۰ قانون اساسی نظام سیاسی، آلمان را با مشخصه‌های دموکراتیک بودن، اجتماعی بودن، مبتنی بر قانون بودن و فدرال بودن معرفی می‌کند.[۲]

 ایالت‌های آلمان
 
ایالت‌های آلمانآلمان ۱۶ ایالت دارد به قرار زیر:

بادن-وورتمبرگ (Baden-Württemberg)
بایرن (Bayern)
برلین (Berlin)
براندنبورگ (Brandenburg)
برمن (Bremen)
هامبورگ (Hamburg)
هسن (Hessen)
مکلنبورگ-فورپومرن (Mecklenburg-Vorpommern)
نیدرزاکسن (Niedersachsen) (زاکسن سفلی)
نوردراین-وستفالن (Nordrhein-Westfalen)
راینلاند-فالتز (Rheinland-Pfalz)
زارلاند (Saarland)
زاکسن (Sachsen)
زاکسن-آنهالت (Sachsen-Anhalt)
اشلسویگ-هولشتاین (Schleswig-Holstein)
تورینگن (Thüringen) 
 
 صدر اعظم و وزیران
بوندس‌تاگ صدراعظم را برمی‌گزیند. وی را پیش از انتخابات مجلس فقط می‌توان با "رأی عدم اعتماد سازنده" برانداخت. منظور از سازنده این است که مجلس باید جانشینی برای او داشته باشد و تا زمانی که مشخص نباشد چه کسی به جای او می‌نشیند، نمی‌توان او را برکنار کرد. حکومت یا به اصطلاحی دیگر کابینه تشکیل شده است از صدر اعظم و وزیران. صدراعظم لزوماً عضو مجلس است، وزیران معمولاً از دل مجلس درمی‌آیند، اما حتماً لازم نیست چنین باشد. صدراعظم در عمل قدرتمندترین مقام سیاسی است اما مقام تشریفاتی آن پس از رئیس جمهور و رئیس بوندس‌تاگ قرار دارد.

 رئیس جمهور
رئیس جمهور توسط همایش اتحادیه (Bundesversammlung)، که آن را به فارسی اجلاس فدرال نیز گفته‌اند، انتخاب می‌شود. همایش اتحادیه تشکیل شده است از کل نمایندگان بوندستاگ بعلاوهٔ به تعداد همینان، نمایندگان برگزیدگان مجلس‌های ایالتی. این برگزیدگان لزوماً عضو مجلس ایالتی یا سیاست‌مدار رسمی نیستند، ممکن است مثلاً از چهره‌های فرهنگی و هنری باشند.

 قوهٔ قضاییه
دادرسی به قصد رعایت حق نیرویی می‌طلبد که در قوهٔ قضاییه جمع است. بیان حق بر عهدهٔ قاضی است و امر قاضیان را قوهٔ قضاییه سامان می‌دهد. قضاوت یا تخصصی است یا عمومی در حد قانون اساسی. شاخه‌های تخصصی قضاوت در دادگاه کار، دادگاه امور اداری، دادگاه امور اجتماعی و دادگاه امور مالی تجسم می‌یابند. قضاوت در عمومی‌ترین سطحش از نظر بررسی همخوانی تصمیمی، رأیی یا قانونی با قانون اساسی اتحادیه، بر عهدهٔ دادگاه فدرال قانون اساسی است که مرکز آن در کارلسروهه است. در کارلسروهه قاضیان تک تک قوانین مجلس را بررسی نمی‌کنند. آن قانونی بررسی می‌شود که شکایت شود که با قانون اساسی تضاد دارد. شکایت پس از طی سلسله مراتبی به دادگاه کارلسروهه می‌رسد. از آنجایی که دادگاه قانون اساسی فقط از طریق شکایت فعال می‌شود، به اصطلاح گفته می‌شود که از خود ابتکار ندارد،یعنی حق ندارد خود رأساّ تصمیم بگیرد امری را برای بررسی از نظر سازگاری با قانون اساسی در دستور کار خود قرار دهد. دادگاه فدرال قانون اساسی دارای دو مجلس سناست. مجلس اول به قانونهای پایه و مجلس دوم به قانونهای مربوط به امور دولتی می‌پردازد. هر سنا هشت عضو دارد. نیمی از قاضیان دادگاه قانون اساسی از سوی یک کمیتهٔ ویژهٔ بوندستاگ و نیمی دیگر از سوی بوندس‌رات انتخاب می‌شوند. مدت قضاوت آنان در این دادگاه عالی ۱۲ سال است.

 تشکلهای سیاسی
امر سیاسی در آلمان در سطوح کشوری و ایالتی و تا حدی کمتر در سطح امور شهری از طریق حزبها و با جانبداری حزبی پیش برده می‌شود. ادعای پیشبرد سیاست غیرحزبی یا فراحزبی در آلمان بی‌معنا و حتا فریبکارانه جلوه می‌کند. علاوه بر احزاب، مردم می‌توانند خواسته‌های سیاسی خود را از طریق انواع و اقسام تشکلهای پایدار یا موقتی پیش برند. مردم آلمان اهل تشکل هستند. به ندرت خواسته‌ای وجود دارد که برای پیشبرد آن تشکلی پدید نیاید

 احزاب
امور و مسائل سیاسی در آلمان در سطوح کشوری و ایالتی و تا حدی کمتر در سطح امور شهری از طریق حزبها و با جانبداری حزبی پیش برده می‌شود. ادعای پیشبرد سیاست غیرحزبی یا فراحزبی در آلمان بی‌معنا و حتی فریبکارانه جلوه می‌کند.[۲]

احزاب نیرومند آلمان عبارت اند از حزب دموکرات مسیحی (CDU) و حزب سوسیال‌مسیحی (CSU)، حزب سوسیال‌ دموکرات (SPD)، حزب لیبرال (دموکراتهای آزاد FDP)، حزب اتحاد ۹۰/سبزها (Bündnis 90/Die Grünen) و حزب چپ (Die Linke). تعداد کثیری هم حزب‌های کوچک وجود دارند که به ندرت می‌توانند به مجلس راه یابند، زیرا برای ورود به مجلس در هردو سطح ایالتی و کشوری باید ۵ درصد آرا را به دست آورد.[۲]

حزب سوسیال‌ دموکرات
 حزب دموکرات مسیحی
 
 سیاست خارجی
آلمان در سیاست خارجی بازیگر تنها نیست. سیاست آن تقویت بلوکی است که "غرب" خوانده می‌شود. آلمان در این بلوک سیاست خود را پیش می‌برد. یک وجه اصلی سیاست خارجی آلمان فعالیت آن در صحنهٔ اروپا و جهان در چارچوب اتحادیهٔ اروپاست. آلمان نزدیکی ویژه‌ای با فرانسه دارد. همکاری و همراهی با ایالت متحدهٔ آمریکا رکن دیگری از سیاست خارجی آلمان فدرال است. آلمان با اسراییل روابط دوستانهٔ ویژه‌ای دارد و تقویت مناسبات با کشورهای عربی را نیز همواره جزو اولویتهای سیاسی خود قرار داده است. در سرتاسر جهان مبنای اعلام‌شدهٔ سیاست خارجی آلمان تحکیم صلح، گسترش روابط مودت‌آمیز و کمک به رشد اقتصادی خاصه در "جهان سوم" است. در سالهای اخیر حقوق بشر به یک مفهوم راهنمای عمدهٔ در سیاست خارجی آلمان بدل شده است.

 آلمان و ایران
در سایت سفارت آلمان در تهران روابط آلمان و ایران چنین توصیف شده است: «ایران و آلمان به تاریخی طولانی در روابط سیاسی خود می نگرند که تا به اوایل قرن هفدهم می‌رسد. در سال 1885 اولین نمایندگان سیاسی بین ایران و در آن زمان امپراتوری آلمان اعزام شدند. روابط دیپلماتیک بین ایران و جمهوری فدرال آلمان از سال 1952 وجود دارد. این روابط در سال های گذشته خالی از تشنج نبوده. به عنوان مثال اعلام رأی دادگاه معروف به میکونوس در آوریل 1997 بحرانی طولانی را به دانبال داشت. با سفر موفقیت آمیز ریاست جمهوری اسلامی ایران، آقای خاتمی به آلمان در ژوئن 2000 زیربنایی استوار برای روابط دو کشور گذاشته شد.اخیراً در کنار روابط بازرگانی و فرهنگی، مسئله حقوق بشر و به ویژه نگرانی جامعه بین المللی در ارتباط با برنامه هسته‌ای ایران درکانون روابط قرار گرفته است.»

 اقتصاد
 برای این بخش از این مقاله منابع لازم نیامده‌است. لازم است بر طبق اصول اثبات‌پذیری و شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع منبعی برای آن ذکر شود. مطالب بی‌منبع احتمالاً در آینده حذف خواهند شد.

آلمان بزرگترین اقتصاد اروپا را داراست و پس از آمریکا و ژاپن سومین قدرت صنعتی جهان است.از نظر درآمدسرانه رتبه پنجم می‌باشد.رشداقتصادی آلمان در سال ۲۰۰۷ برابر ۲.۴ بوده است.آلمان با صادرات ۱.۳۳ میلیاردی جزو بزرگترین صادرکنندگان جهان است.سهم هر یک از بخشهای خدمات صنعت و کشاورزی به ترتیب برابر ۷۰٪.۲۹.۱٪.۰.۹٪ است. بهبود اقتصادی این کشور پس از جنگ جهانی دوم «معجزه اقتصادی آلمان» خوانده شده‌ است.بیشتر تولیدات آلمان تولیدات مهندسی بویژه صنایع الکتریکی، مکانیکی، خودروسازی، مواد شیمیایی، منسوجات، هوافضا، غذایی و وسایل نقلیه‌است. صنایع سنگین و مهندسی در منطقه روهر، شیمیایی در شهرهای کنار رود راین و وسایل نقلیه موتوری در مراکز بزرگ ایالتی مانند اشتوتگارت تمرکز دارد.آلمان همچنین در ساخت و بکارگیری توربینهای بادی واستفاده از انرژی خورشیدی در جهان پیشرو می‌باشد.
فرانکفورت یک مرکز مالی مهم و مقر بانک مرکزی اروپاست.از بین ۵۰۰ شرکت بزرگ دنیا«از لحاظ سرمایه»۳۷تای آنها در آلمان می‌باشد.ده شرکت برتر بترتیب:دایملر.فولکس واگن.آلیانتس«سودده ترین».زیمنس.دویچه بانک«دوم در سودده».اآن.دویچه پست .دویچه تله کام.مترو وbasf است.در این میان بیشترین تعداد کارمند برای دویچه پست و بوش است.از برندهای معروف آلمان می‌توان به مرسدس بنز.ب ام و.آدیداس.پورشه.فولکس واگن و نیوآ اشاره کرد.

از آغاز دهه ۱۹۸۰، رشد کلانی در صنایع تکنولوژی پیشرفته روی داده‌است. آلمان بجز ذغال سنگ معادن نسبتاً کوچک سنگ آهن، بوکسیت، سنگ مس، نیکل، قلع، نقره ، پتاس و نمک ، ذخایر طبیعی نسبتاً کمی دارد و شدیداً به واردات مواد اولیه متکی است.

عرضه نیروی کار با کمبود روبرو بوده‌ است و تعداد زیادی «کارگر مهمان» (گاست اربایتر) بویژه از ترکیه و یوگسلاوی سابق به کار گرفته شده‌اند. از ۱۹۹۰ کمبود نیروی کار در غرب کشور با مهاجرت از شرق، جمهوری دموکراتیک آلمان سابق، نیز مواجه شده‌است. تعداد افراد شاغل در صنایع خدماتی نزدیک به دو برابر کارکنان صنعت تولیدی است. بانکداری و امور مالی از منابع مهم درآمد ارز خارجی است، و شهرفرانکفورت یکی از مراکز اصلی امور مالی و تجاری در جهان است. اتحاد دو آلمان در اکتبر ۱۹۹۰ چالش بزرگی را در پیش روی اقتصاد این کشور قرار داد. در گذشته جمهوری دموکراتیک آلمان دارای موفقترین اقتصاد در بین کشورهای عضو شورای همکاری متقابل کومکون بود، ولی بر حسب میزان و کیفیت تولید محصولات، و سطح زندگی مردم کمتر از آلمان غربی سابق توسعه یافته بود.

 انرژی
آلمان بزرگترین تولید کنندهٔ انرژی بادی در جهان است.[۳] در سال 2002 میلادی آلمان پنجمین مصرف‌كننده انرژی در جهان بود و دو سوم انرژی اولیه در این كشور وارد می‌شد. در همین سال آلمان بزرگترین مصرف‌كننده الكتریسیته در میان كشورهای اروپایی بود.

در همین سال دولتمردان آلمان تامین نیمی از انرژی‌های مصرفی كشور از انرژی‌های تجدیدپذیر را در دستور كار خود قرار دادند

 ارتباطات در آلمان
این كشور از نظر ارتباطی جزو كشورهای پیشرفته است. 54 میلیون خط تلفن ثابت در این كشور وجود دارد و بیش از 84 میلیون خط تلفن همراه.

373 شبكه تلویزیونی در این كشور برنامه پخش می‌كنند و 38میلیون و 600 هزار كاربر اینترنت دارد.

16 میلیون و 494 هزار میزبان اینترنتی در این كشور وجود دارد و دامنه اینترنتی آن de. است.

 مردم
در آلمان حدود ۸۲٫۴ میلیون نفر زندگی می‌کنند. از این تعداد حدود ۹٫۲ میلیون نفر خاستگاه غیرآلمانی دارند که ۸٫۳ درصد از مجموع جمعیت آلمان را تشکیل می‌دهند. از نتایج این ترکیب جمعیت تنوعی است که مهاجرین ساکن آلمان، اقلیت‌های قومی و هم‌چنین مناطق و ایالت‌های دارای سنت‌ها و لهجه‌های متفاوت همه در آن سهم دارند.

 ویژگی‌های جمعیتی
پراکندگی جمعیت در آلمان بسیار ناهم‌گون است. حدود یک سوم جمعیت، یعنی ۲۵ میلیون نفر در ۸۲ شهر بزرگ زندگی می‌کنند و ۵۰٫۵ میلیون نفر در بخش‌ها و شهرهایی که بین ۲٬۰۰۰ تا ۱۰۰٬۰۰۰ نفر جمعیت دارند. حدود ۶٫۴ میلیون نفر ساکن آبادی‌هایی با حداکثر ۲٫۰۰۰ نفر سکنه هستند. جمعیت برلین که از زمان اتحاد مجدد کشور به سرعت افزایش یافته در حال حاضر بیش از ۴/۳ میلیون نفر است. در منطقهٔ صنعتی راین و روهر، جایی که شهرها بدون مرزهای مشخصی به هم پیوسته‌اند، بیش از ۱۱ میلیون نفر ساکنند که معادل ۱۱۰۰ نفر در هر کیلومتر مربع است. این مناطق پرجمعیت در برابر مناطقی با تراکم جمعیت بسیار کم مانند بخش‌های بزرگی از مارک- براندنبورگ و مکلن بورگ – فورپومرن قرار دارند.

آلمان در مجموع با میانگین تراکم جمعیت ۲۳۰ نفر در هر کیلومتر مربع از جمله پرتراکم‌ترین کشورهای اروپاست که از ایالات قدیمی در غرب تا مناطقی که قبلاً جمهوری دموکراتیک آلمان نامیده می‌شدند تفاوت فاحشی را به نمایش می‌گذارد. در این ایالات جدید و شرق برلین تراکم جمعیت ۱۴۰ نفر در هر کیلومتر مربع است و در ایالات قدیمی این رقم به ۲۶۷ نفر می‌رسد. آلمان با ۹ تولد به ازای هر هزار نفر جمعیت در سال از جمله کشورهایی است که از پایین‌ترین میزان زادوولد در جهان برخوردارند. کودکان بسیاری در میان‌سالی مادران پا به عرصه وجود می‌گذارند. زنان اغلب اولین فرزند خود را در آغاز دهه چهارم زندگی به دنیا می‌آورند و به ازای هر زن در حال حاضر به‌طور متوسط ۴/۱ کودک وجود دارد. با این وجود جمعیت آلمان در سال‌های اخیر ثابت مانده و کمبود زاد و ولد با ورود حدود ۳ میلیون مهاجر جبران شده‌است. میزان پایین زاد و ولد و افزایش میزان امید به زندگی (برای هر پسر تازه متولد ۴/۷۴ سال و هر دختر تازه متولد ۶/۸۰ سال) تأثیر مستقیم بر هرم سنی جمعیت دارد. سهم افراد بالای ۶۰ سال احتمالاً از ۲۳ درصد درحال حاضر به ۳۰ درصد در سال ۲۰۳۰ افزایش خواهد یافت و نسبت آن بخش از جمعیت که به‌طور فعال به کار اشتغال دارد و بازنشستگان به تدریج به سود بخش اخیر تغییر می‌یابد.

خانواده هنوز به عنوان بهترین شکل زندگی مشترک ترجیح داده می‌شود. اکثریت بزرگی ازجمعیت در یک خانوار زندگی می‌کنند. تقریباً نیمی از جمعیت در یک خانواده سنتی شامل والدین و فرزندان زندگی می‌کنند. با این وجود گرایش به سمت خانواده کوچک و افزایش تعداد خانوار قابل مشاهده‌است. در شهرهای بزرگ از هر چهار نفر و در شهرهای کوچک و روستاها از هر هفت نفر، یک نفر تنها زندگی می‌کند. حدود ۴/۲ میلیون نفر، که اغلب آنان زن هستند، به تنهایی با فرزندان خود زندگی می‌کنند 

 زبان آلمانی
آلمانی جزو گروه بزرگ زبان‌های هند و ژرمنی است و در حوزهٔ زبان‌های ژرمنی قرار می‌گیرد. این زبان با دانمارکی، نروژی و سوئدی، هلندی، فلمی و همچنین انگلیسی هم خانواده است. در آغاز قرون وسطی تعداد کثیری زبان‌های نوشتاری محلی وجود داشت. با گسترش ترجمه لوتر از انجیل، به تدریج یک زبان نوشتاری متحد که به طور عمده بر زبان دیوانی زاکس (مایسنر) استوار بود، جای خود را باز کرد.

در آلمان به لهجه‌های گوناگونی صحبت می‌کنند، اغلب از لهجه و تلفظ مردم آلمان می‌توان به منشا محلی آن‌ها پی­برد. چنانچه مثلاً یکی از اهالی مگلن‌بورگ و یک بایری هر کدام با لهجه خود با یک‌دیگر سخن بگویند، به سختی یکی سخن دیگری را خواهد فهمید. در ابتدا در سرزمین کنونی آلمان قبایل مختلفی مانند فرانک‌ها، زاکس‌ها، شواب‌ها و بایری‌ها زندگی می‌کردند. امروز این قبایل در هیبت اولیه خود دیگر وجود ندارند ولی سنت‌ها و لهجه‌هایشان در گروه‌های منطقه‌ای به حیات خود ادامه داده‌است.

امروزه در اتریش، لیختن‌اشتاین، بخش بزرگی از سوییس، تیرول جنوبی (در شمال ایتالیا)، شلزویک شمالی (در دانمارک) و بخش‌هایی از بلژیک و لوکزامبورگ در امتداد مرز آلمان به زبان آلمانی تکلم می‌شود و زبان مادری به حساب می‌آید. هم‌چنین اقلیت‌های آلمانی در لهستان، رومانی، منطقهٔ سودت جمهوری چک و در کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق زبان آلمانی را حفظ کرده‌اند. آلمانی زبان مادری بیش از ۱۰۰ میلیون نفر است[نیازمند منبع]. از هر ده کتابی که در جهان منتشر می‌شود، یکی به زبان آلمانی نوشته می‌شود
 

جمهوری شیلی کشوری در آمریکای لاتین است که جزو کشورهای باثبات سیاسی در منطقه محسوب می‌شود.

شیلی از شمال با پرو، از شمال شرق با بولیوی و از شرق با آرژانتین همسایه است. در غرب این کشور اقیانوس آرام قرار دارد.

در حدود 10 هزار سال پیش مهاجران بومی ساکن قاره آمریکا در دره‌های حاصلخیز و سواحل کشوری که امروزه شیلی نام گرفته سکنی گزیدند. اینکاها نیز زمانی امپراطوری خود را تا نقاطی در شیلی امروزی توسعه دادند.

جمهوری ایرلند 80 درصد كل مساحت جزیره ایرلند را دربر می گیرد. آب و هوای این كشور سرد و مرطوب بوده و وجود مزارع و مراتع حاصلخیز، شرایط بسیار مساعدی برای دامپروری مهیا نموده است. مراكز صنعتی ایرلند، عمدتاً در اطراف دوبلین كه پایتخت و بند اصلی كشور است، مستقر می باشند . ذخایر معدنی ایرلند عبارتند از : نفت – گاز – زغال سنگ – سرب و روی .

موقعيت جزيره ايرلند در غرب اروپا به طور عام به عامل تعيين كنندهاي براي جامعه ايرلندي و به طور خاص براي فرهنگ ايرلندي مبدل شده است.موقعيت جغرافيايي جزيره ايرلند در شمال غربي اروپا واقع شده و %83 از جزيره ايرلند را پوشش ميدهد.

از شمال و از غرب اقيانوس اطلس شمالي و از شرق و جنوب شرقي به درياي ايرلند و تنگه سنت جورج منتهي ميشود. جزيره ايرلند در غرب انگلستان واقع شده است. طول مرزهاي بين المللي ايرلند 360 كيلومتر در شمال است كه در منطقه ايرلند شمالي با انگلستان هم مرز مي باشد. طول سواحل اين كشور 1448 كيلومتر است

آشنایی با مصر

جمهوری عربی مصر کشوری در شمال قاره آفریقا است که از تمدنی غنی و چندین هزار ساله برخوردار است.

این کشور از غرب با لیبی، از جنوب با سودان و از شرق با فلسطین همسایه است. مصر یکی از پرجمعیت‌ترین کشورهای قاره آفریقا است.

تاریخ طولانی این کشور سبب شده که آثار باستانی زیادی در آن وجود داشته باشد. معروفترین این آثار اهرام هستند که به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جهان شناخته می‌شوند.

سابقه تاریخی این کشور به چهار هزار سال قبل از میلاد بازمی‌گردد. در سال ۱۷۹۸ ناپلئون به آن لشکرکشی کرد و در سال ۱۸۰۵ میلادی محمدعلی پاشا از طرف دولت عثمانی حاکم آنجا شده و سلسله جدید مصر را تشکیل داد.

آشنایی با جمهوری خلق چین

جمهوری خلق چین در شرق قاره آسیا و غرب اقیانوس آرام قرار دارد و با حدود 9 میلیون و 600 هزار کیلومتر مربع مساحت، در آسیا بزرگترین کشور و در جهان سومین کشور بزرگ پس از روسیه و کانادا به حساب می‌آید

این کشور از مرکز رود خه لونگ جیانگ در شمال دهکده مو هه واقع در شمال آغاز و به جزایر ذنگ مو آن شا و نان شا در جنوب امتداد می‌یابد.

از شمال تا جنوب چین 49 درجه عرض جفرافیائی و 5500 کیلومتر فاصله دارد. انتهای شرقی سرزمین چین مرکز اتصال رودهای خه لونگ جیانگ و وو سو لی و انتهای غربی چین در فلات پامیر است.

آشنایی با روسیه

  روسیه‌و قفقاز
فدراسیون روسیه در شمال آسیا و اروپا گسترده شده است و وسیع ترین کشور جهان است و تقریباً دو برابر کانادا، دومین کشور وسیع دنیا، مساحت دارد.

روسیه با کشورهای نروژ، فنلاند، استونی، لتونی، لیتوانی، لهستان، بلاروس، اوکراین، گرجستان، جمهوری آذربایجان، قزاقستان، چین، مغولستان و کره شمالی همسایه است.

این کشور همچنین با کشورهای آمریکا (از طریق ایالت آلاسکا)، سوئد و ژاپن (از طریق آب) همسایه است.

روسیه برای سالیان متمادی یکی از قدرت‌های جهانی بود. از زمان امپراتوری تزاری گرفته تا فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991.

پس  از فروپاشی شوروی در سال 1998 این کشور بحران اقتصادی را پشت سر گذاشت که جایگاه جهانی آن را هم تضعیف کرد. حال روسیه در تلاش است جایگاه پیشین خود را دوباره به دست آورد.

آشنایی با ژاپن

کشور ژاپن مجموعه بیش از سه هزار جزیره در شرق چین، در اقیانوس آرام است که دومین اقتصاد برتر جهان را دارد.

ژاپنی‌ها کشورشان را نیپون کوکو خطاب می‌کنند که به معنی خاستگاه خورشید است. در حقیقت این کشور شرقی‌ترین کشور جهان (بدون در نظر گرفتن خاک قطب) است.

این کشور با کشورهای چین، کره جنوبی و کره شمالی و روسیه از طریق اقیانوس آرام همسایه است. هرچند این کشور از تعداد زیادی جزیره تشکیل شده است اما بزرگترین جزایر آن «هونشو»، «هوکائیدو» و «شیکوکو» در مجموع 97 درصد از خشکی‌های آن را تشکیل می‌دهند.

این کشور  کوه‌های زیادی دارد که تعداد قابل ملاحظه‌ای از آنها آتشفشانی هستند. به عنوان نمونه کوه فوجی که بلندترین کوه این کشور است ، آتشفشان است.

هندوستان

هندوستان ( India )

اطلاعات کلی پایتخت: دهلي نو زبان رسمی: هندي ( 30%؛ رسمي )، انگليسي (رسمي)، بنگالي (8%)، تلوگو (8%)، ماراتي (8%)، تاميل (7%)، اردو (5%)، گجراتي (5%) و بيش از 1600 زبان ديگر. نوع حکومت: جمهوري واحد پول: روپیه هند(Indiam Rupee) مذهب: هندو (83%)، اسلام سني (11%)، مسيحي (عمدتاً كاتوليك رومي ) ( نزديك به 3% ). امید طول عمر: 57/5 سال رشد سالانه جمعیت: 1.44% درصد (July 2004 est.) جمعیت: 1.065.070.607 نفر (July 2004 est.)

سرود ملی

آشنایی با هند

هند با 28 ایالت، 18 زبان رسمی و با آب و هوائی بسیار متنوع در قاره آسیا قرار دارد

هند عنوان بزرگترین دمکراسی و دومین کشور پرجمعیت جهان را هم یدک می‌کشد.

هند که در روز پانزدهم اوت سال 1947 با پایان یافتن سلطه انگلستان به استقلال دست یافت،جمعیتی بیش از یک میلیارد و صد میلیون نفر با اقوام و مذاهب گوناگون دارد.

مساحت این کشور ۱/۳ میلیون کیلومتر مربع (۲/۱ میلیون مایل مربع) است [بدون در نظر گرفتن منطقه کشمیر تحت کنترل هند (۵۶۹/۱۰۰ کیلومتر مربع معادل ۸۳۰/۳۸ مایل مربع)]

پایتخت هند، دهلی نو  است و پرجمعیت ترین شهر  آن بمبئی می‌باشد.

زیبـاترین جـزایر و سـواحل جـهان در مـالدیـو 

 مالدیو کشوری است جزیره‌ای در اقیانوس هند که پایتخت آن ماله است. مجمع الجزایر مالدیو در جنوب غربی کرانه‌های هندوستان قرار گرفته و کوتاهترین فاصلهٔ آن تا کرانه‌های هند، ۶۰۰ کیلومتر است. مجمع الجزایر مالدیو را 1200 جزیره بر روی اقیانوس هند تشکیل می دهند که به شکل یک پرنده در حال پرواز دیده می شوند ولی تنها ۲۰۲ جزیره از آنها مسکونی هستند. در کل می توان گفت که مالدیو سرزمین جزیره‌هاست؛ جزیره‌هایی کوچک که با فاصله‌های کمی از هم این کشور را می‌سازند. شاید بتوان این کشور را آرام‌ترین جای کره‌ی زمین نامید. با وجود شور و هیجانی که در ساحل بعضی از این جزیره‌ها برپاست، باز هم آرامش آبی اقیانوس و زیبایی زندگی در مناطق استوایی بر تمام این‌ها چیره می‌شود.

اقتصاد مالدیو بر پایه کشاورزی، ماهیگیری و بیشتر از همه به گردشگری استوار است که برخی از جزایر مالدیو تنها برای گردشگری اختصاص یافته اند. در این جزایر هتل هایی برای اقامت گردشگران ساخته شده که معمولا" هر هتل بر روی جزیره ای قرار گرفته و به نوبه خود یک شهر کوچک محسوب میگردد بطوریکه تمام امکانات رفاهی در آن یافت میگردد. تقریباً تمام جزیره‌ها آب و هوای گرمسیری مالدیو را دارند؛ بهار، تابستان و حتی اوایل پاییز، گرم است و خشک؛ اما زمستان‌ها با وجود گرما، رطوبت هوا بالاست، باران‌های زیادی می‌بارد و باد و طوفان هم در جریان است. از آن‌جا که ناآرامی دریا، حرکت قایق‌ها و کشتی‌ها بین جزیره‌ها را محدود می‌کند، توریست‌ها خیلی علاقه‌ای به سفر در این فصل ندارند. اما بهترین زمان برای سفر به جزیره‌های مالدیو، هوای آفتابی تابستان‌ و یا شور و هیجان قبل از کریسمس در پاییز است که آنجا را به محیطی مناسب برای استراحت و آرامش اعصاب و روان مبدل ساخته است.

مالزی یکی از توسعه یافته‌ترین کشورهای آسیای جنوب شرقی از نظر اقتصادی است که در عین حال از تنوع فرهنگی زیادی برخوردار است.

مالزی یکی از توسعه یافته‌ترین کشورهای آسیای جنوب شرقی از نظر اقتصادی است که در عین حال از تنوع فرهنگی زیادی برخوردار است.

این کشور از دو خشکی مجزا از هم تشکیل شده است که به نام‌های شبه‌جزیره مالی و بورنئو خوانده می‌شوند.

پایتخت آن کوالالامپور است اما وزارتخانه‌ها و مراکز اداری آن در شهر تازه تاسیس پوتراجایا مستقر هستند.

این کشور با کشورهای تایلند، اندونزی، سنگاپور، برونئی و فیلیپین همسایه است. این کشور در نزدیکی خط استوا واقع شده است به همین دلیل آب و هوای استوایی بر آن حاکم است و پوشیده از جنگل‌های انبوه است.

این کشور در گذشته جزو قلمرو امپراتوری بریتانیا محسوب می‌شد. کشور فدراتیو مالزی استقلال خود را در 31 ماه آگوست سال 1957 میلادی به دست آورد.

مالزی در سال‌های اخیر اجرای برنامه‌های توسعه‌ای را در دستور کار خود قرار داده است که سبب شده این کشور در زمره کشورهای صنعتی جهان دسته‌بندی شود.

این کشور یکی از اعضای اتحادیه کشورهای آسیای جنوب شرقی (آ.سه.آن) است. این کشور همچنین عضو سازمان ملل متحد نیز هست.

نام مالزی برای این کشور زمانی انتخاب شد که حکومت فدراتیوی از مجموعه کشورهای آن منطقه شامل سنگاپور، برونئی شمالی و ساراواک در سال 1963 تشکیل شد.

فیلیپینی‌ها در همان زمان‌ها تلاش کردند نام مالزی که برآمده از نام قوم مالی است، را بر کشور خود بگذارند اما پیش از آنکه آنها بتوانند کاری انجام دهند، مالزی نام خود را ثبت کرد.

 آشنایی با جاذبه‌های گردشگری مالزی

 

سیاست در مالزی

کشور مالزی تحت نظر «یانگ دی-پرچوان اگونگ» که به معنی قانونگذار اعظم است اداره می‌شود که خیلی وقت‌ها از او با نام شاه مالزی یاد می‌شود.

قانونگذار اعظم مالزی برای دوره‌ای پنج ساله از میان سلاطین 9 ایالت سلنگور، پرلیس، ترنگانو، کدا، کلانتان، پهنگ، جهور و پرک انتخاب می‌شود. سران چهار ایالت دیگر مالزی در این انتخابات شرکت داده نمی‌شوند.

حدود قدرت شاه مالزی توسط قوانین فدرال ترسیم شده است و مجلس بر رفتار او نظارت می‌کند. او بر کار نخست‌وزیر و کابینه مالزی نظارت دارد.

در مالزی حزب برنده در انتخابات مجلس نخست‌وزیر را تعیین می‌کند. ماهاتیرمحمد، نخست‌وزیر سابق مالزی، کسی است که اصلاحات اساسی در ساختار اقتصادی این کشور ایجاد کرد و توانست جایگاه آن را در جهان ارتقا دهد.

او 20 سال نخست‌وزیر مالزی بود و سرانجام در سال 2003 میلادی خوداز قدرت کناره گرفت.

اقتصاد در مالزی

در دهه 50 میلادی مالزی تدوین برنامه‌هایی درازمدت برای توسعه با نام برنامه‌های پنج ساله مالزی را آغاز کرد. نخستین برنامه از این دست در سال 1955 میلادی آغاز به کار کرد.
این برنامه‌ها طی سال‌های بعد دوباره بازنگری شدند و سری جدید این برنامه‌های پنج ساله در سال 1965 اجرا شدند.

مالزی در سال 1971 میلادی تلاش کرد اقتصاد خود را که بیشتر به محصولات کشاورزی وابسته بود به اقتصادی تولیدی آن هم از نوع صنعتی تبدیل کند.

مسئولان این کشور با کمک انگلیسی‌ها حرکتی را آغاز کردند و به جای اتکا بر نیروی کار داخلی از کشورهای منطقه نیروی کار جذب کردند که بیشتر در معادن و زمین‌های کشاورزی به کار گرفته می‌شدند.

با سرمایه‌گذاری ژاپنی‌ها در صنایع سنگین طی چند سال صادرات به موتور محرکه تولید ناخالص داخلی مالزی تبدیل شد. مالزی توانست در دهه‌های 80 و 90 میلادی رشد متوسط هفت درصدی تولید ناخالص داخلی را به همراه تورم اندک به دست آورد.

این رشد اقتصادی سریع برای مالزی دردسرهایی نیز به همراه داشت. مهمترین معضل کمبود نیروی کار بود که سبب موج مهاجرت شدید به این کشور شد و نیروی کار غیرقانونی در این کشور افزایش یافت.

تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 2006 میلادی 3/132 میلیارد دلار بود که 8/8 درصد آن در بخش کشاورزی، 47 درصد در صنعت و 1/44درصد در بخش خدمات تولید شده است.

10/68 میلیون نیروی کار در این کشور فعال است و نرخ بیکاری آن 5/3درصد است. 1/5 درصد مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند و نرخ تورم آن 6/3درصد است.

این کشور منابع متوسطی هم از نفت در اختیار دارد و روزانه 611 هزار و 200 بشکه نفت صادر می‌کند.

صادرات عمده این کشور شامل تجهیزات الکترونیکی،‌نفت و گاز، چوب، روغن نخل، لاستیک، منسوجات و مواد شیمیایی است که به کشورهای آمریکا (8/18 درصد)، سنگاپور (4/15 درصد)، ژاپن (9/8درصد)، چین (2/7درصد)، تایلند (3/5درصد) و هنگ‌کنگ (9/4 درصد) صادر می‌شود.

عمده محصولات وارداتی این کشور شامل تجهیزات الکترونیکی،‌ماشین‌آلات، محصولات پتروشیمی، پلاستیک، وسایل نقلیه،‌ آهن و آلومینیوم و مواد شیمیایی است که از کشورهای ژاپن (3/13 درصد)، آمریکا (6/12 درصد)، چین (2/12 درصد)، سنگاپور (7/11درصد)، تایلند (5/5 درصد)، تایوان (5/5 درصد)، کره جنوبی (4/5 درصد) و آلمان (4/4 درصد) وارد می‌شود.

مردم مالزی

جمعیت مالزی در سال 2007 میلادی 24 میلیون و 821 هزار و 286 نفر بود که میانگین سنی آنها 4/24 سال بود. امید به زندگی در این کشور 76/72سال است.

بر اساس آمارهای سال 2003 میلادی 4/0 درصد از مردم این کشور به ویروس ایدز مبتلا بودند و دو هزار نفر هم جان خود را بر اثر این بیماری از دست دادند.

50/4درصد مردم این کشور از قوم مالی، 7/23 درصد چینی، 11 درصد اندونزیایی و 3/6درصد هندی هستند. زبان رسمی کشور مالزیایی باهاساست و زبان‌های انگلیسی، چینی و تامیل هم در آن رواج دارد.

ارتباطات در مالزی

4/342 میلیون خط تلفن ثابت در مالزی وجود دارد. به گزارش بی.بی.سی مالزی یکی از سخت‌ترین قوانین را در جهان برای روزنامه‌ها دارد. روزنامه‌ها در این کشور باید به طور سالانه مجوزشان را تمدید کنند.

صدا و سیمای ملی مالزی دو شبکه تلویزیونی و بسیاری از شبکه‌های رادیویی مالزی را در دست دارد و تعدادی شبکه خصوصی رادیو و تلویزیونی در این کشور فعال است.

در مالزی اینترنت کاربرد زیادی دارد و تعداد کاربران اینترنتی آن بالاست. 337 هزار و 674 میزبان اینترنتی در این کشور وجود دارد و در سال 2006 میلادی 11 میلیون و 292 هزار کاربر اینترنتی در مالزی وجود داشت.

مالزی در یک نگاه

مساحت	329،847 کیلومتر مربع
جمعیت	24،821،286 نفر
پایتخت	کوالالامپور
واحد پول	رینگیت
دامنه اینترنتی	my.
پیش شماره	60+